Oep de purpere hei, in de sneeuw goenge wij,	
Baontjes rijzen, 't was met een aa slee.
Oep de purpere hei, kwam de Karsman veurbij,
'k Hém gelachen met dien aawe pee!
Van 't verschieten viel zijn baord er af,
A't Heum zag, da'k ik aaw een kuske gaf.
En hij zee: "Hela gij, ik wil hier geen gevrij,
"In de sneeuw, oep de purpere hei .........."
		
En de bellekes van zijn slee die deje,
tingeling ...... tingeling ....... tingeling .....
en hij zee: "Dat hémme'k ik
hier wé goe gezieng,"
en hij lachte swenst dat heum varder ging.

Met de Karst, ieder jaor, goengen wij, 't is echt waor,
Met de slee, naor de purpere hei.
Iedere keer da'k ik just, aaw is goed had gekust,
Dan kwam daor wér die Karsman veurbij,
En hij zag, dat aaw rokske was gescheurd,
Maor ik zee: "Da's per ongeluk gebeurd!"
En hij zee: "Hela gij, ik wil hier geen gevrij,"
"In de sneeuw, oep de purpere hei ..........."

Oep de purpere hei, met gedrije, gaon wij,
Baontjes rijzen, 't is mei een aa slee.
Oep de purpere hei, in de sneeuw spelen wij,
En ons kindje, dat speelt met ons mee.
En as strak dan die Karsman on zie gaon,
Dan blijft hij zeker vastgenageld staan.
Dan zeet hij: "Nondedrij, da's van al dà gevrij,"
"In de sneeuw, oep de purpere hei .........."

En de bellekes van zijn slee doen dan wèr
Tingeling ...... tingeling ....... tingeling .....
en hij zee: "Zo'n schoon kind hémme'k ik
nog nooit gezieng",
En hij lachte swenst naor onze lieveling
en hij lachte swenst naor onze lieveling