Cho? chyba sto symfonii na pami?? ju? znam
Wci?? do filharmonii gnam, bo tam
Tu? obok dyrygenta strojnego we frak
Zasiada – przej?ta – z urod?, tak

	Prze?liczna wio-wiolonczelistka la la la
	Prze?liczna wio-wiolonczelistka
	Jej oczy l?ni?
	Jej usta dr??,
	Gdy d?oni? sw?
	Struny przyciska

Nad czo?em jej pochyla si? muza tu? tu?
Bo oto ta chwila przysz?a ju?,
Gdy wielki pan dyrygent batut? da znak
A ona natchniona, ona zagra tak:

Laj la la laj

	Prze?liczna wio-wiolonczelistka la la la
	Eh porwa? j? i wio na koniec ?wiata
	Niech oczy l?ni?
	Niech serca dr??
	Niech wiosna wkr?g
	Szaleje w kwiatach

A ona b?dzie przy mnie,
Gdzie ona, tam ja.
I jej Polihymnia nie b?dzie z?a,
?e inny pan dyrygent batut? da? znak
Dwóm sercom, by razem ju? ?piewa?y tak:
Tu twi tidudidu

Laj la la laj