Boven de bloemen opa's kuifje
Wit oplichtend in het donkere huis
Hij kan je nog niet zien, maar natuurlijk wuif je
Want je weet en je denkt blij: Opa is thuis

Misschien is het sentimenteel te noemen
Maar het doet me zeer als ik nu passeer
Er staan voor het raam nog steeds van die bloemen
Alleen opa's kuifje is er niet meer