Ik denk nog aan die laveloze wilde nachten
Dat jij bezorgd om mij hebt zitten wachten
Toen ik weer dronken thuiskwam zei jij dit was de laatste maal
Maar elke keer daarna liep het weerin 't honderd
Ik heb alles overleefd al lijkt het wel een wonder
Ik ben een onkruid dat gewoon niet kan vergaan
Toch voel ik spijt van wat ik jou heb aangedaan
En elke keer ik naar je kijk
Besef ik hoe oneindig veel ik van je hou
Ik voel mij zo waardeloos
Bij jou onvolprezen hart van goud
Mijn leven was een vechtpartij
Maar jij was er altijd voor mij

En papa jij wist ook niet wat van mij zou komen
Ik was niet bepaald de zoon van wie veel ouders dromen
Maar egens in je ogen las ik dat ik mijn gang mocht gaan
Ik was een vagebond, ik was een hartenbreker
Een leven lang gezondigd maar ik was geen faker
Je zei wees maar jezelf dat is al gek genoeg
Toch heb ik nooit geweten hoezeer je mij op handen droeg
En elke keer ik naar je kijk
Besef ik hoe oneindig veel ik van je hou
Soms voel ik mij zo waardeloos
Bij je onvolprezen hart van goud
Mijn leven was een vechtpartij
Maar jij was er altijd voor mij

Telkens ik naar jullie kijk
Besef ik hoe intens die band kan zijn
Ik draag die liefde mee in mij
En hoop dat ik steeds meer op jullie lijk