Het maanlicht valt naar binnen.
Geruisloos wordt het dag.
Ik lig hier zo gespannen.
'k Wou dat jij hier naast me lag.
Mijn armen rond je kussen.
Ik herken jouw zoete geur.
En langzaam, tergend langzaam
kruipt de tijd van uur tot uur.
Mijn hart wil zo graag praten.
Het verdriet ligt op de loer.
Dit zou een mooi moment zijn
voor een vriend of voor een broer.
Ik voel me zo verloren.
ik voel me zo alleen.
Wie kan mij repareren?
Wie zet mij weer ineen?

Waarom laat je toch niets weten?
Waarom bel je niet naar mij?
'k Kan niet leven met die pijn.
Is jouw liefde echt voorbij?
'k Kan niet omgaan met dit raadsel,
vraag me af: Waar ben je nou?
Geef een teken, laat je horen.
God ik kan niet zonder jou.

Waar vind ik het antwoord?
Ik zoek de snelweg op.
Ik voel me zo ellendig.
Tranen springen uit mij kop.
Na eindeloos gepieker 
sta ik weer aan het begin.
Doof het licht in de garage.
Loop het lege huis weer in.

Waarom laat je toch niets weten?
Waarom bel je niet naar mij?
'k Kan niet leven met die pijn.
Is jouw liefde echt voorbij?
'k Kan niet omgaan met dit raadsel,
vraag me af: Waar ben je nou?
Geef een teken, laat je horen.
God ik kan niet ... zonder jou.