Er waait een lichte bries
En de baby niest
Omdat ze te lang in de zon heeft gekeken
Onze huid is bleek en we worden nooit zo bruin
Als de toeristen om ons heen
Het wordt een mooie dag
En de baby lacht
Terwijl ze kruipt over het witte strand en bijna zonder handen
Stap je naar de zee
Maar die komt nooit dichterbij

De zee is als de tijd
Ze vergroot en verkleint
Veranderd dagen in slechts enkele uren
Die eindeloos mogen duren
Als je daar zo staat
Terwijl de zon ondergaat