Eeder jaor in de zomertied, is het bie os in het dorp zoa wiet.
Vaane weije in de wind, eederein is zoa blie wie e kind.

Joa 't geuf e reusachtig fies, dat de sjtumming sjtiege liet.
Kom mer mit mit os, 'ne sjeut, en het geit los.

Sjöttefies bie os in 't dörp; wae sjuut huuj dae vogel aaf.
Trots dreug eederein zien drach, 't is ein ware prach.
Sjöttefies bie os in 't dörp; wae zal straks de keuning zin.
Eeder maedje dink veur zich, keus dae keuning mich.

Eeder jaor höbbe veer het gelök, want dan komme de sjötte trök.
Veur eedere rake klap, weurt e pötje beer getap.

En es de letste sjeut dan klink, en de vogel in sjtökker sjprink.
Jong, dan wuert gelach, gedans de ganse nach.