De maon sjting baove os, 't waor middernach.
Ich blief bie dich vannach, höbs doe gezach.

Oos luppe vonge zich, zonder een woord.
Het leek een leefde, enig in zien soort.

Doe höbs mich betauvert, doe höbs mich beheks.
Kiek ich in dien auge, dan gebeurt get geks.
Doe hoofs neet te zègke, dats doe van mich hils.
Ich laes in die auge, wats doe van mich wils.

Mien hart, dat sjleug op hol, es ich dich zeen.
'n Werm en koud geveul geit door mich heen.

Mien kneeje knikke es doe nao mich lachs.
Mer 't echte magische kump meistal sjnachs.