Ik heb nooit hoeven hopen, 
dat er meer zou zijn dan dit.
Geen vertrouwen in een vader,
Ik heb geluk gehad wellicht

Ik heb nooit hoeven geloven,
Dat er een hemel zou bestaan
Tot op de dag dat
Jij bent dood gegaan

Ik heb de hemel voor jou gemaakt
Naar alles wat jij hier lief hebt gehad
Tegen de angst dat je niet meer bestaat
Ik nam de vrijheid, te scheppen naar jouw hand

Ik begon met de tuin, 
waar jij speelde als kind
Tot het balkon van je eerste huis in de stad
Een aantal zomerdagen om de sfeer wat te bepalen

Ik zie je fietsen langs het water
En om je niet alleen te laten
Verzon ik allerliefste mensen
Die je groeten bij je naam

En de avonden, 
precies zoals die reis die wij ooit maakten
Je huis lijkt op dat ene, 
dat je toen niet durfde te kopen

En ik wil het niet geloven, 
Laat me asjeblieft geloven,
Dat jij in die hemel niet meer weet
Wat jou de stap tot jouw dood besluiten deed

Ik heb de hemel voor jou gemaakt
Naar alles wat jij hier lief hebt gehad
Tegen de angst dat je niet meer bestaat
Ik nam de vrijheid, te scheppen naar jouw hand

Nooit val jij meer in slaap
Aan haar hart
Nooit val jij meer in slaap
Aan haar hart

Ik wil hopen op een kans
Dat jij nog bestaat
Laat me geloven in een plek
Waar ik jou achterlaat