Daar ligt het park, langs de weg
En dan weet ik, dat ik zo thuis zal zijn
Daar bij de boom, moet ik rechts
Nummer 14, in dat huis, daar wonen wij

Soms blijf ik staan, in de straat
Om te kijken, hoe het leven binnen is
Dan weet ik dat jij daar slaapt
In die kamer, daar waar ik zo naast jou lig

Een eiland in de stad, om aan te leggen, thuis te komen
Een eiland in de stad, geen storm van buitenaf
Niemand raakt ons waar wij wonen, ons eiland in de stad

Wat niemand ziet, dat weet ik
En ik vind jou, hier waar we veilig zijn
Hier in de rust, van de plek
Om te blijven, laat jij je zien aan mij

Een eiland in de stad, om aan te leggen, thuis te komen
Een eiland in de stad, geen storm van buitenaf
Niemand raakt ons waar wij wonen, ons eiland in de stad

Laat de muren van dit huis, nooit meer vallen en niet breken
Blijf bij me, blijf heel dichtbij, laat de rest gelogen zijn
Maar niet dit huis, van jou en mij

Een eiland in de stad, om aan te leggen, thuis te komen
Een eiland in de stad, geen storm van buitenaf
Niemand raakt ons waar wij wonen, ons eiland in de stad