wat je diep treft doet eeuwig pijn
het mag nog zo lang geleden zijn
een kwetsend woord, een groot verdriet
wat je diep treft vergeet je niet

de eerste straf die je moeder gaf
om een vlek op je zondagspak
dit alles staat nog voor de geest
die trouwe hond, je deelgenoot
hij werd te oud, men schoot hem dood
het is net alsof het pas gisteren is geweest

wat je diep treft doet eeuwig pijn
het mag nog zo lang geleden zijn
een kwetsend woord, een groot verdriet
wat je diep treft vergeet je niet

die grote liefde die niet kon zijn
je liet haar gaan maar niet zonder pijn
je zag haar nooit of nooit meer weer
maar als ik naar een ander kijk
die enigszins op jou gelijkt
dan doet de wonde telkens weer een beetje pijn

wat je diep treft doet eeuwig pijn
het mag nog zo lang geleden zijn
een kwetsend woord, een groot verdriet
wat je diep treft vergeet je niet

wat je diep treft doet eeuwig pijn
het mag nog zo lang geleden zijn
een kwetsend woord, een groot verdriet
wat je diep treft vergeet je niet

Wat je diep treft vergeet je niet


© tekst en muziek: Tutic – Tarabic - Van Caelenberg