Napoleon die trok heel lang geleden eens naar Waterloo
Dat deed die toen te paard want er bestond nog geen velo 
Hij zou de strijd daar winnen want dat was die immer zo gewoon
Maar het was voorbij
Want de verliezer was hij 

Hij stond met een mond vol tanden
Kompleet van slag
Niets meer voor handen
’t Leven valt niet mee
Nee, valt niet mee

Een vriend van mij ging op een keer vakantie vieren op het strand
Daar zijn toch zoveel meisjes dacht ie, dus dat wordt wel interessant
Maar toen hij daar was zag hij enkel naakte mannen om hem heen
En hij zuchtte boos
’t Verkeerde strand dat ik koos

Hij stond met een mond vol tanden
Kompleet van slag
Niets meer voor handen
’t Leven valt niet mee
Nee, valt niet mee

Een man schreef Fabiola eens een brief waarin hij zei
Ooit stuur ik je een pijl vanuit m’n boog, ga dus niet opzij
Maar toen de dag gekomen was waarop hij wel eens toe kon slaan
Nam zij uit haar tas
Een appel en bood hem aan

Hij stond met een mond vol tanden
Kompleet van slag
Niets meer voor handen
’t Leven valt niet mee
Nee, valt niet mee

Een buur had eens een reis gewonnen met een lotje uit de krant
Hij mocht een maand gaan varen op een cruise ver in ’t buitenland
Maar net vertrokken keek hij naar beneden om de zee te zien
En hij schreeuwde luid
M’n kunstgebit ligt eruit

En hij had geen mond vol tanden
Kompleet van slag
Niets meer voor handen
’t Leven valt niet mee
Nee, valt niet mee