En op een dag wordt je geboren,
Vanuit het donker naar het licht
De openbaring van een wonder
Dat is het eerste levenslicht
En dan begin je rond te kruipen
Ontdek de wereld om je heen
En als ik bang was in het donker
Was er de maan, die altijd scheen.
 
Het kan nooit, nee nooit, zo donker zijn
Of het wordt altijd wel weer licht
En het kan nooit, nee nooit zo donker zijn
Of het wordt altijd wel weer licht.

Je kindertijd, die tienerjaren
Je leert door vallen op te staan
En dat de wegen van het leven
Niet altijd over rozen gaan
Want soms dan zit het vierkant tegen
Lijkt alles tegen je gekeerd
Dan put ik moed uit die paar woorden
Die mij als kind ooit zijn geleerd.
 
Het kan nooit, nee nooit, zo donker zijn
Of het wordt altijd wel weer licht
En het kan nooit, nee nooit zo donker zijn
Of het wordt altijd wel weer licht.
 
Het leven is een gaan en komen
Niets is voor eeuwig en altijd
En toen ik wist dat jij moest sterven
Was ik mijzelf volledig kwijt
Maar toen je mij een keer zag huilen
Was jij zo sterk en troostte mij
Nu vind ik kracht om door te leven
In wat je bij het afscheid zei:

Het kan nooit, nee nooit, zo donker zijn
Of het wordt altijd wel weer licht
En het kan nooit, nee nooit zo donker zijn
Of het wordt altijd wel weer licht.

Nee, het kan nooit, nee nooit, zo donker zijn
Of het wordt altijd wel weer licht
En het kan nooit, nee nooit zo donker zijn
Of het wordt altijd wel weer licht.