In heel mijn leven was jij, altijd dicht bij mij,
jij waar ik altijd op kon bouwen.
Waar ik op moest zien, je was altijd aan m'n zij,
jij die ik altijd kon vertrouwen.
Hoe kon dit gebeuren, waarom moest het zo gaan?
Jij die ik alles vragen kon,
met jou kon ik praten tot diep in de nacht,
maar dan voelde ik dat jij mij zou verlaten.

Koud is de nacht, 
nu ik mij niet kan verwarmen.
Nooit gedacht, 
dat het mij zo zal gaan.
Er komt een dag, 
dan val jij weer in mijn armen.
En kijk me aan, 
waarom ben ik weggegaan?

Ik zit nu op mijn kamer,
geen warmte om me heen.
En staar door het raam maar wat naar buiten.
Het is nu wel anders,
heel anders dan voorheen.
In mijn gedachten hoor ik je fluisteren.
Hoe kon dit gebeuren, 
waarom moest het zo gaan?
Jij die ik alles vragen kon,
met jou kon ik praten tot diep in de nacht,
maar dan voelde ik dat jij mij zou verlaten.

Koud is de nacht, 
nu ik mij niet kan verwarmen.
Nooit gedacht, 
dat het mij zo zal gaan.
Er komt een dag, 
dan val jij weer in mijn armen.
En kijk me aan, 
waarom ben ik weggegaan?