Robert Long
Robert Long - sprookjes lyrics
Your rating:
We zijn teveel met sprookjes opgegroeid waarin ze lang en heel gelukkig leven dat wordt ons met de moedermelk al ingegeven en niet zo eén, twee, drie maar uitgeroeid. Sneeuwwitje, Assepoester en Roodkapje het kwade wordt gestraft, de deugd beloond de liefde met een huwelijk bekroond jij bent een kind, je weet nog niet zoveel maar de moraal, die snap je. Sprookjes, sprookjes in feite zijn het navertelde dromen en dromen zijn nou eenmaal vaak bedrog. Ze blijken maar zo zelden uit te komen en desondanks geloven we ze toch, sprookjes. Je trapt er dan ook onbekommerd in je bent niet voorbereid op de misère jouw sprookje heet gezinnetje en topcarrière een koning met zijn sprookjeskoningin. Maar alle sprookjes eindigen bij voorkeur waar jij denkt dat het jouwe juist begint en elke generatie staart zich blind op het geluk dat open bloeien zal achter de eigen voordeur. Sprookjes, sprookjes in feite zijn het navertelde dromen en dromen zijn nou eenmaal vaak bedrog. Ze blijken maar zo zelden uit te komen en desondanks vertellen we ze toch, sprookjes. We zijn teveel met sprookjes gekgemaakt de mythe van een lang gelukkig leven blijkt vaak in de praktijk een dubieus gegeven waar menigeen door in verwarring raakt. Toch kunnen we niet zonder sprookjes leven we blijven altijd toch een beetje kind en hopen dat het goede overwint en dat is lief, en ook naïef maar 't blijft een nobel streven.