Soms als ik zo’n skater voorbij me zie sjezen,
zo’n prachtig gebouwd exemplaar,
dan zou ik weer even verliefd willen wezen
en achttien of negentien jaar,
met soepele heupen en strak in de kleren,
ontspannen bewegend en koel,
en samen met hem door het verkeer willen scheren
met net zo’n uitdagende smoel.
Maar ik loop naar de zestig, ik kan het wel vergeten:
hij suist langs me heen met zijn spottende blik.
Zo’n blik die me eens en voor altijd laat weten:
er is in zijn leven geen ruimte voor voetvolk als ik.

Maar leeftijd heeft niks met verlangen te maken:
je raakt het nooit helemaal kwijt.
Al komen er nog zoveel andere zaken,
je ziel zoekt misschien wel altijd.
Ook hij zoekt naar iemand, nog mooier dan hij is;
hij speurt naar het merk op hun shirt;
hij heeft ze ontleed, nog voordat hij voorbij is
en lacht als ze goed zijn gekeurd.
Hij heeft van die ogen die God soms cadeau geeft
aan struisvogels of aan een ree.
Hij zwenkt over het asfalt alsof hij een show geeft
en ik ga naar huis en daar zet ik een vers potje thee.

Ach, liefde is het mooiste wanneer je nog jong bent,
als hartstocht een naam krijgt en passie ontwaakt,
wanneer je haast elke romantische song kent,
die blijkbaar voor jou en je schat werd gemaakt.
Als het af en toe lijkt of je zou kunnen zweven
tot boven de wolken, de zon tegemoet.
Als je alles wilt doen, als je alles wilt geven:
je hart en je lichaam, je ziel en je bloed.
En al gaat het weer over, misschien:
jonge liefde ontroert me nog steeds. Ik vind het mooi om te zien.

Maar liefde is ook als je oud bent vaak prachtig,
dat heb ik al zo vaak van dichtbij gezien.
Je hebt van die stellen, soms ver in de tachtig,
die scoren nog hoog in de liefdestoptien.
Hij pakt elke dag nog wel even haar hand en
zij kust hem des avonds nog steeds goedenacht.
Die dingen die vind je nooit terug in de kranten,
maar echt, het komt veel vaker voor dan je dacht.
Het is niet meer zo heftig, misschien,
maar als liefde een leven lang duurt, is dat mooi om te zien.

Ach, liefde, voor mij blijft het altijd een wonder,
hoe kort het ook opvlamt, hoe lang het ook duurt.
Want wanneer wordt iemand voor jou echt bijzonder?
Als Amor zijn pijl op je af heeft gevuurd.
Pas dan ga je voelen en proeven en ruiken,
ontdek je de hemel, de sterren, de zee.
Pas dan ga je woorden als ‘eeuwig’ gebruiken,
pas dan is opeens één en één niet meer twee.
Je vindt me te optimistisch, misschien,
maar zolang als de liefde bestaat, blijft er veel moois te zien.