Stilte is een plek waar ik nooit kom
Stilte zegt tot hier en kijk nu om 
En zie oh zie, wie oh wie je daar vindt 
Stilte vraagt om ogen van een kind

Maar daarmee kijken dat betekent meteen weten 
Dat weten dat je nooit meer kan vergeten
Ik onthoud de wereld liever als een onbeschreven blad 
Maar op alles wat ik lief had
Zijn eigen plaatsje had 
En waar de schaduw niet valt over het licht in m’n hart 
Waar mijn voetstap niet verdwijnt …
In een diep zwart gat 

Stilte is een plek waar ik nooit kom
Stilte is de liefde die verstomt  
En zie oh zie, wie oh wie je daar nog vindt 
Stilte maakt een oud mens van een kind

Want zwijgen is voor hen die blijven leven 
De woorden op een abattoir geschreven 
Of in tunnels die zich vullen met de smeltende sneeuw
De woorden van de laatste zomer van de eeuw
Ik wou dat u mij hoorde zonder dat ik schreeuw
Hou alles wat ademt in vredesnaam heel 
(Hou alles wat ademt in vredesnaam heel)

Stilte is een plek waar ik nooit kom
Stilte is een berg die ik beklom
En zie oh zie, wie oh wie je tegen komt 
Stilte is het midden van de storm 
Waar handen ineens uitstrekken naar anderen  
Waar we weten hoe we iets kunnen veranderen
Aan de kringloop van honger op de blauwe planeet 
Aan de zee van plastic en wie weet hemelsbreed 
Aan de brandende bossen 
Al het menselijk leed 
Wat niemand wil weten, maar iedereen weet 
 Stilte is een plek waar ik nu kom