Zo triest zo triest
Wat een kou 
Zo triest zo triest om een vrouw 
Mijn ziel verworpen in de strijd 
Ik hou mijn troost uit de tijd 
Mijn hart mijn wankel geflonker 
Verdwijnen samen in het donker
Mijn hoofd mijn hart en mijn ogen
Verdwijnen samen in het vooronder
Zo triest zo triest In de kou 
zo triest zo triest om een vrouw 
Alleen verdreven op een rots
Alleen gebleven in mijn trots.
Zo triest zo triest wat een kou 
zo triest zo triest om een vrouw.


Muziek: Leo ferré
Ned.tekst: Bouwdewijn Spitze/Ramses Shaffy
Naar het gedicht Óh triste, triste ètait mon âme'
van P. Verlaine