De stad was onherkenbaar en het snelverkeer ontwricht.
Men sprak van desperado’s en men hield zijn deuren dicht.
Dit kan niet blijven duren, sprak de burgemeester streng.
Hij was naar het stadhuisplein, want daar reed de rolstoelgeng.

De rolstoelgeng, de rolstoelgeng
is meester van de straat.
De rolstoelgeng, de rolstoelgeng,
die scheurt zich uit de naad.
De rolstoelgeng, de rolstoelgeng
maakt alle burgers bang.
De rolstoelgeng, de rolstoelgeng,
de geng is aan de gang.

De geng reed als bezeten door de straten van de stad
en wie zich buiten waagde, werd omsingeld en bespat.
De mensen waren panisch en de kippen van de leg
en bij de fietsenmaker waren bandenwippers weg.

De rolstoelgeng, de rolstoelgeng
is meester van de straat.
De rolstoelgeng, de rolstoelgeng,
die scheurt zich uit de naad.
De rolstoelgeng, de rolstoelgeng
maakt alle burgers bang.
De rolstoelgeng, de rolstoelgeng,
de geng is aan de gang.

Het hoofd van de politie, commissaris B. de Waard,
begon eens aan een drijfjacht met een peloton te paard.
Na vier uur achtervolging zuchtte hij: ‘Dit heeft geen zin,
die geng is veel te snel voor ons, die halen we nooit in.’

Toen vroeg de burgemeester: ‘Wat hebben we misdaan?’
De geng zei: ‘Niemand zag ons ooit of gaf ons ooit ruim baan.
De stad zag ons niet zitten en we dachten daarom “kom,
we draaien voor een week of wat de rollen maar eens om”.’

De rolstoelgeng, de rolstoelgeng…
De rolstoelgeng, de rolstoelgeng…
De rolstoelgeng, de rolstoelgeng
is groot en sterk en eng.
De rolstoelgeng, de rolstoelgeng,
de gang is aan de geng.