[Intro]

[Verse 1]
Meer dood dan levend,
Kwam ik aan in Noorderstet,
Alles wat ik nodig had,
Was een kamer met een bed,
Zeg vriend, kun je me helpen?
Heb jij nog plek voor een logé?
Hij keek me aan en lachte scheef,
 En schudde zachtjes nee.

[Chorus]
Geef mij je last maar Annie,
Heb jij je handen vrij,
Geef mij je last maar Annie,
En . . . nu komt alles neer op mij!

[Verse 2]
Ik zeulde met mijn koffer,
Verborg hem aan de rafelrand,
Daar kwam ik Carmen en de duivel tegen,
Ze liepen hand in hand,
Ik riep: Hee Carmen,
Zullen we stappen gaan in de stad?
Ze zei : Helaas geen tijd,
Maar mijn vriendje lijkt het vast wel wat.

[Chorus]
Geef mij je last maar Annie,
Heb jij je handen vrij,
Geef mij je last maar Annie,
En . . . nu komt alles neer op mij!

[Verse 3]
Het spijt me juffrouw Mozes,
Vergeet die tijd van toen,
Lucas wacht op het laatste oordeel,
Niets meer aan te doen,
Ik vroeg: Hee Luc man!
Hoe moet het verder dan met Anne-Leen,
Hij mompelde : pas goed op haar,
Met al die chaos om ons heen.

[Chorus]
Geef mij je last maar Annie,
Heb jij je handen vrij,
Geef mij je last maar Annie,
En . . . nu komt alles neer op mij!

[Verse 4]
Pistolen Paultje sprak mij aan,
’s Morgens in de dichte mist.
Als jij mijn hond verzorgt voortaan,
Timmer ik voor jou een kist,
Ik zei: Wacht eens even Paultje,
Ik ben een onschuldig man,
Hij zei: Neem jij die hond nou maar,
En voer hem maar wanneer je kan!

[Chorus]
Geef mij je last maar Annie,
Heb jij je handen vrij,
Geef mij je last maar Annie,
En . . . nu komt alles neer op mij!

[Interlude]

[Verse 5]
Ik neem de Blauwe Engel,
Het is tijd nu voor het eindstation,
De last weegt alsmaar zwaarder,
Veel zwaarder dan toen ik begon,
Ik wil terug naar mijn Annie,
Nog steeds de rots in mijn bestaan,
Ze zei: doe ze de groeten daar,
Heb ik bij deze dus gedaan.

[Chorus]
Geef mij je last maar Annie,
Heb jij je handen vrij,
Geef mij je last maar Annie,
En . . . nu komt alles neer op mij!

[Outro]