Aaneengesloten, schuifelend, angstig in een rij
Geen ze netjes en beleefd voor iedereen opzij
Zo trouw als een hond die op commando wacht
Zo anders als de supermarkt, zo kleurrijk als de nacht

Bløf, Vandikhout, Treble zijn me veel te gewoon
Zo opgeruimd en netjes zijn ze me veel te gewoon
De Dijk, de Kast, Frank Boeijen, Acda, De Munnik, P. de Graaf
Zijn me allemaal te stoffig: zijn me allemaal te braaf

Als ik later groot ben is het enige wat ik wil
Het maken van het echte verschil

Ik wil de stront zijn aan hun schoenen: de piesvlek in hun bed
Ik wil de man zijn die ze ’s avonds bij de vuilnis zet
Want ik haat hun teksten en hun liedjes laat ze de k. krijgen
Niet op de laatste plaats Volumia om van Frank Boeijen maar te zwijgen

Als ik later groot ben is het enige wat ik wil
Het maken van het echte verschil