Hoe is het ooit zover gekomen
dat je van me weg kon gaan?
Jij was de liefde van m'n dromen,
je werd het doel van m'n bestaan.

Wat we ooit elkaar beloofden
was heel even misgegaan.

Alleen met jou
heeft dit leven zin,
zonder jou
geloof ik er niet in,
zonder jou
zonder jou.

Maar al die uren wist ik zeker
dat je bij me komen wou,
want in je dromen wist je beter
dat ik vlug vergeven zou.

We vergeten wat geweest is,
En geloven in de tijd.

Alleen met jou
heeft dit leven zin,
zonder jou
geloof ik er niet in,
zonder jou
zonder jou.

De tijd is onberekenbaar,
kijk naar het verleden.
Wie geen verdriet en lijden kent
heeft niet lang gestreden.



(c) Philippe Robrecht