De wereld is een tijdbom die langzaam tikt.
Het is de oorlog in de wereld die het vertikt.
Wat drijft de mensen tot de wapens en blind geweld?
Zijn zij de slaven van die ene met macht en geld?
Heeft het dan zin nog lang te vechten?
"We gaan de eeuw niet halen", zegt men.

Maar niet te lang meer wachten
dan kan ik er nog bij zijn,
wanneer de oorlog is gestreden,
de laatste bom geruimd.
Maar niet te lang meer wachten
dan kan ik er nog bij zijn,
hijs dan het vaandel voor de vrede
voor eeuwig en altijd !

De verre massamoorden slaan om ons heen,
een snelle film met weinig woorden maar veel geschreeuw.
Soms droom ik van het einde, het grote wereldfeest,
geen mens de vijand van een ander, het is genoeg geweest !
Ik drink een glas op alle kleuren,
ik zie het allemaal gebeuren.

Maar niet te lang meer wachten
dan kan ik er nog bij zijn,
wanneer de oorlog is gestreden,
de laatste bom geruimd.
Maar niet te lang meer wachten
dan kan ik er nog bij zijn,
hijs dan het vaandel voor de vrede
voor eeuwig en altijd !



(c) Philippe Robrecht