In een dorp aan de zee,
stond een kroeg aan de zee, 
waar men wijn schonk van 't edelste rood.
In een hoek stond iets raars,
't was een stok met een laars
en dat was een......houten poot.
En de waard zei, die was van een kaperkap'tein,
die al eeuwen te gast is bij Magere Hein,
maar z'n been mag er echt nog wel zijn.
Maar z'n been mag er echt nog wel zijn.

Men liet 't been daar maar staan
en geen mens kwam er aan,
daar de waard dat een ieder verbood.
Als 'r een vreemdeling zat
en die vroeg:"Wat is dat?",
dan riep iedereen:....."Houten poot!"
En de waard zei, die was van een roverkap'tein,
die al eeuwen te gast is bij Magere Hein,
maar z'n been mag er echt nog wel zijn.
Maar z'n been mag er echt nog wel zijn.

Op een dag met slecht weer
ging de zee zwaar te keer
en drie vissers durfden niet naar hun boot.
En ze goten te veel
edel vocht door hun keel
en ze wilden die.....houten poot.
Maar de waard zei:"Die is van een scheepskapitein
en nou is-tie alweer enk'le jaren van mijn.
Laat nou staan daar, hij staat daar toch fijn."
Laat nou staan daar, hij staat daar toch fijn.

Maar de wijn zat hen te hoog
en ze hadden geen oog
voor dat zeldzaam antieke kleinood.
En ze smeten ermee
wat nog nooit iemand dee,
met die kostbare.....houten poot.
En de waard riep: "Die was van een zeeofficier,
geef in godsnaam dat kostbare ding nou weer hier,
drinken jullie je wijn en je bier !"
Drinken jullie je wijn en je bier.

Maar toen deed het relikwie
iets heel naars voor die drie,
want het sprong plots'ling rond op zijn poot.
En ze kregen een schop
met de laars voor hun kop
en toen waren ze......hartstikke dood !
En de waard zei:"Dat was wel goed bedoeld, kapitein,
maar je geest moet in 't vervolg zo opvliegend niet meer zijn,
want wie betaalt nou het bier en de wijn ?"
Want wie betaalt nou het bier en de wijn.