Moet je hard zijn om te overleven
Tot de tanden toe bewapend voor je eigen veiligheid
Moet je sluw zijn om te overleven
Voor als het zover is, op het ergste voorbereid
Niemand meer vertrouwen
Altijd afstand houen
En overal op je hoede
Met dat ernstige vermoden
Dat iedere belofte wordt gebroken met de tijd

Moet je hard zijn om te overleven
Knokken voor jezelf en alleen voor jouw belang
Zorgen dat je je nooit bloot zal geven
Je lach onder controle je huilen in bedwang
Naar voren ellebogen
Kleppen voor je ogen
Nergens zwakke plekken
Honden, hoge hekken
En geloof en hoop en liefde achter het behang

We weten dat het allemaal kan kantelen
Naar die blijde boodschap van vrede en veiligheid
Naar het wonder van ontwapenen en ontmantelen
In die betere wereld van 'eenmaal komt de tijd'
Dat de liefde het zal winnen
Als we morgen maar beginnen
En dat wij op vertrouwen
Ook een toekomst kunnen bouwen
We weten het nog wel, maar het geloof dat zijn we kwijt

Want je moet hard zijn om te overleven
Onverschillig voor de wanhoop, onkwetsbaar voor verdriet
Met geen ander doel om naar te streven
Dan ieder voor zichzelf, verschanst op zijn gebied
Met niemand iets te maken
Koel berekenend schaken
Op kansen blijven loeren
Om de anderen te vloeren
Dan zal je overleven
Maar leven is dat niet