jij koopt nooit meer bloemenje schrijft ook nooit meer briefjes
je doet nooit meer gek
als ik thuis kom van werk
en je dan pas weer zie
ik weet nog heel goed
dat je bijna niet kon wachten
die eindeloze nachten
nu heeft de sleur
daar een eind aan gemaakt
misschien stoort het jouw niet
maar ik voel me zo naakt
't is zo lang geleden
dat je me aan hebt geraakt
en jij neemt nooit meer bloemen
voor me mee

jij brengt alsmaar bloemen
je houdt niet op met zeiken
je stinkt uit je mond
en je krabt aan je kont
terwijl iedereen het ziet
als je nou een keer
met dichte mond kunt kauwen
en ook je kop zou houden
wanneer ik een boek lees
of eindelijk een zit
je haar is zo vet
en je lijf is zo wit
je bent net mijn moeder
die ook steeds op mij vit
en jij brengt alsmaar bloemen
voor me mee

't was zo vanzelf sprekend
voor altijd en voor eeuwig
maar altijd en eeuwig
zijn over gegaan
van een sprookjes bestaan
naar die kilheid van nu

toen ik jouw ontmoetten
die wipneus en die sproeten
toen was ik verkocht
maar dat duurde niet lang
die impuls groeide uit
tot een wurgende dwang
kan geen bloem meer zien
krijg spontaan diaree
altijd breng je bloemen
voor mij mee

'k weet nog heel goed
dat je mij zo hielp veranderen
ik leerde wat liefde je allemaal biedt
en ik leerde de vreugde
en ook het verdriet

binnen een paar dagen
liep ik mij af te vragen
waarom ik in hemelsnaam
ooit voor je viel
je karakter is ook zo bloedstollend labiel

'k hou nog altijd van jouw
maar wat moet ik er mee
en jij neemt nooit meer bloemen voor me mee

ga maar weg
emigreer maar
naar ver over zee
maar neem in godsnaam nooit meer

jij brengt nooit meer bloemen

want jij neemt alsmaar bloemen

en jij brengt nooit mee bloemen

nee jij neemt alsmaar bloemen

nee jij brengt nooit bloemen

nee jij neemt alsmaar bloemen

jij brengt nooit meer bloemen

nee jij neemt alsmaar bloemen

oh, jij neemt alsmaar bloemen

nee jij neemt nooit meer bloemen voor me mee

nee jij brengt alsmaar bloemen voor me mee