Zij geeft hem pit,
Zij geeft hem pret,
Zij geeft hem dat,
Wat hij niet had.
Hij is mee,
Volgt gedwee,
En weet niet,
Waar haar weg naar toe leidt.

Hij is zo blind,
Zij is zo blond,
Hij staat gepot,
In brakke grond,
Als een bloem naar de zon,
Buigt hij steeds weer opnieuw,
Naar haar toe.

Hoor het huilen,
En het waaien,
Van de wind.
Zie hem kruipen,
Hij gaat los,
Door het lint.

Zal hij zich tot haar bekeren?
Mari-i-a,
Zal zij door zijn haren strelen?
Mari-i-a,
Gaat hij zich langzaam verbranden?
Mari-i-a,
Aan haar goddelijke handen,
Mari-i—i-ia.

Hij weet niet goed,
Waarom hij het doet,
Moe en verward,
Voelt hij zijn hart,
Dat verkleurt en verscheurt,
In haar vuur zal ze kolen tot as.

Hoor het huilen,
En het waaien,
Van de wind.
Hij blijft kruipen,
En gaat los,
Door het lint.

Zal hij zich tot haar bekeren?
Mari-i-a,
Zal zij door zijn haren strelen?
Mari-i-a,
Gaat hij zich langzaam verbranden?
Mari-i-a,
Aan haar goddelijke handen,
Mari-i—i-ia.

Zal hij zich tot haar bekeren?
(Aah, aah, aah),
(Aah, aah, aah, oooh),
Zal zij door zijn haren strelen?
(Aah, aah, aah),
(Aah, aah, aah),
Gaat hij zich langzaam verbranden?
Mari-i-a,
Aan haar goddelijke handen,
Mari-i—i-ia.

Mari-i—i-ia.

Mari-i—i—i-ia.