Op vakantie op een hele grote boot,
ahoy, tabé, wie gaat er mee?
Ik had als kind al aan de zee een broertje dood.
Wie gaat er mee, gaat mee naar zee?
Ik had een hekel aan dat water,
dat geklots en dat geklater.
Elke zeeman denkt: daar staat een idioot.
Maar door water raak je langzaam in de goot.
 
Ja, door water raak je langzaam in de goot,
ahoy, tabé, wie gaat er mee?
En de zee, dat is meteen een hele sloot.
Wie gaat er mee, gaat mee naar zee?
Ik zag als kind er al geen gat in.
Ik wou nooit, hoera, het bad in,
want aan water had ik mooi een broertje dood.
Heeft een zeeman niet heel vaak een houten poot?

Ik voel me veilig op de wal, ik duik, ik douche niet.
Nee, het koper op mijn uniform roest niet.
 
Want mijn hekel aan de zee is veel te groot,
Ahoy, tabé, wie gaat er mee?
Ik zal schateren bij ieder schip in nood
Ga mee naar zee, tabé, tabé.
Als ik mee ging zou ik gek zijn,
want dat ding kan lekker lek zijn
en dan zit je toch maar aardig in de boot.
Wie naar zee gaat is een grote idioot!
 
Ach, die zee is net een slokkie dat een kip drinkt.
Ga je gang, maar geen gezeur wanneer het schip zinkt.

Want aan water zijn al vele broertjes dood.
Ahoy, tabé, wie gaat er mee?
Ik heb een hekel aan zo'n hele grote boot.
Wie gaat er mee, gaat mee naar zee?
Ik ben dolblij als ik grond voel
en me veilig en gezond voel.
Wie er mee gaat, is een grote idioot?
Op vakantie op zo’n grote, walgelijke grote,
op vakantie op zo'n veel te grote boot!