Jantientje loopt te dansen,
te dansen door de straten.
Ze kan gewoon het dansen,
het dansen maar niet laten.
En zeg je: ‘Hou nou eind'lijk je fatsoen!’,
dan zegt ze: ‘Wat kan ik daar nou aan doen?’

Ik kan alleen maar dansen,
mijn voeten zijn zo kriebelig.
Ik kan alleen maar dansen,
mijn benen zijn zo wiebelig.
En dansen vind ik trouwens reuze fijn,
wat zou ik graag een danseresje zijn.

Jantientje als de wind waait,
Jantientje in de regen,
Jantientje loopt te dansen,
te dansen langs de wegen.
Maar eenmaal wordt ze echt een danseres
en heeft ze vast een reuze groot succes.

Dan kan ze altijd dansen
wanneer haar voeten kriebelen.
Dan kan ze altijd dansen
wanneer haar benen wiebelen.
Dan zal de hele wereld kunnen zien
hoe mooi ze wel kan dansen, die Jantien.