NUHR / Niet uit het raam
NUHR / Niet uit het raam - Mestlied lyrics
Your rating:
Het zijn de tranen die niet komen Omdat niemand ze mag zien De stank van schuld en denken Dat je het verdient Het zijn de handen van je vader Die je bijna vergat Die je plotseling weer voelde Toen je vriendje aan je zat Het is de tumor in je kop Een doodgeboren kind Verslaving aan het denken Wat een ander van je vindt Het is afgewezen worden Door een moeder die te groot is Het is niks meer kunnen zeggen Omdat iemand plotseling dood is Het is een berg verdrongen afval Van wat je niet meer wilt weten Je eigen mesthoop De hoop om te vergeten Je bent de luchtverfrisser Van je eigen berg stront Je bent alleen de pleister Op je eigen wond Als ik verschrikkelijk kwaad ben Dan is dat niet eens de helft Want het broeit, het stinkt en het rot Als ik verschrikkelijk kwaad ben Dan is dat niet eens de helft Want het broeit, het stinkt en het rot In de beerput van mezelf