Vroeger had ik hoogtevrees, dat is nu voorbij
De angst om diep te vallen is zinloos, hier voor mij
Zinloos voor mij
De wereld, diep beneden mij, raast zelfgenoegzaam voort
Niemand die naar boven kijkt, niemand die zich aan mij stoort
Niemand die zich stoort

Het is goed zo, het is beter zo, het is best zo

Op de rand van de afgrond, alleen met mijn gedachten
Niemand die mij mist, niemand zit op mij te wachten
Met mijn gedachten
Het ritme van het leven kreeg ruim dertig jaar z'n kans
Maar het voelt steeds alsof ik met vreemdelingen dans

Het is goed zo, het is beter zo, het is best zo

Vroeger had ik hoogtevrees, nu vreest de hoogte mij
'k Zal hem gaan verlaten en dan is 't voorbij

Het is best zo, het is beter zo, het is goed zo...