Niemand zoende ooit Dolores
Maar als je ziet hoe zij van voor is
Geloof je dat haast nietta
Zo'n bella signorita
Met een lijf, waanzinnig heerlijk
En een blik begeerlijk, eerlijk
Een ieder wilde haar beminnen
Maar niemand drong bij haar naar binnen

'k Ontmoette haar op een terrasje
Ze rilde, ik gaf haar m'n jasje
We namen sangria, paella
Dat Spaanse goed beviel me wel, ja
Ik dacht: "Yes, ik word de eerste"
Dat ik me niet zo goed beheerste
Schrokken alles van 't servies af
Daarbij brak bij mij een kies af

Balen, balen, balen, balen
Balen, balen, dat had ik
Ik had op m'n  (??) gebeten
En ik vloekte van de schrik
Ze stond toen op, bij mij vandaan
Ik wilde er wel achteraan
Maar de pijn werd veel te veel
Dus, naar de tandarts toe gegaan

De assistente was zo'n strenge
Zo'n ijskouwe, zo'n enge
Ik dacht: Ik smelt haar met een praatje
'k Vroeg haar: "Heeft u nog een gaatje?"
Men zegt: 't Is altijd lente
Bij de tandartsassistente
Maar als blikken konden doden
Lag ik nu onder de zoden

Maar, er was nog niets verloren
Toen hij net begon te boren
Was mijn kies, hierzo, links boven
Hij zei: "Ik moet 't eerst verdoven"

Balen, balen, balen, balen
Balen, balen, dat had ik
Ik wilde liever geen verdoving
Ik ben bang voor elke prik
Maar hij ging zomaar aan de slag
'k Viel flauw toen ik die spuit daar zag
Die onuitstaanbaar, oorverdovend, tergend lange lat

Toen ik even later bijkwam
De assistente mij weer mee nam
Dacht ik: Dit is merkwaardig
Waarom doet ze plots zo aardig
'k Hoefde geen cent aan haar te geven
Wilde mij heel overdreven
Naar de deur toe escorteren
Maar ik moest nog toileteren
'k Keek in de spiegel, heel voorzichtig
Mondje open, heel omzichtig
'k Keek me in een leeg perron, zeg
Al m'n tanden uit m'n mond weg

Balen, balen, balen, balen
Balen, balen, dat had ik
Daarom was ze dus zo aardig
Daarom was ze dus zo slik
't Was een foutje, zei ze vlug
Ik eiste mijn gebit weer terug
Opnieuw die spuit, opnieuw verdoven
Weer die boor weer op m'n rug

Ik ging terug naar 't terrasje
Ze zat daar weer, nog in m'n jasje
'k Hoefde haar niks uit te leggen
Ze begreep wat ik wou zeggen
'k Bracht haar naar huis, ze gaf een arm
We waren koel, de avond warm
Ze omhelsde me hartstochtig
We zoenden langzaam, diep en vochtig

Maar, die zoen van die Dolores
Die zo machtig mooi van voor is
Daar heeft 'ie zelf niets van gemerkt
Want de verdoving... was nog niet uitgewerkt

Balen, balen, balen, balen...