Mijn hemel blauw met gouden hallen
Mijn wolkentorens, ijskristallen
Kometen, manen en planeten, ah alles draait om mij
En door de witte wolkenpoort tot diep onder de golven boort Mijn vuur, mijn liefde, zich in de aarde
En bij het water speelt een kind
En alle schelpen die het vindt gaan blinken als ik lach

‘k Hou van je warmte op mijn gezicht
Ik hou van de koperen kleur van je licht
Ik geef je water in mijn hand
En schelpen uit het zoute zand
Ik heb je lief, zo lief

Ik scheur de rotsen met mijn stralen
Verdroog de meren in de dalen
En onweersluchten doe ik vluchten, ah als de regen valt
Verberg je ogen in mijn hand
Voordat m’n glimlach ze verbrandt
M’n vuur, m’n liefde, mijn gouden ogen
‘t Is beter als je nog wat wacht
Want even later komt de nacht en schijnt de koele maan

De nacht is te koud, de maan te grijs
Toe neem me toch mee naar je hemelpaleis
Daar wil ik zijn, alleen met jou
En stralen in het hemelblauw
Ik heb je lief, zo lief

Als ik de aarde ga verwarmen
Laat ik haar leven in m’n armen
Van sterren weefde, ik het verre, ah het noorderlicht
Maar soms ben ik als kokend lood
Ik ben het leven en de dood
In vuur, in liefde, in alle tijden
M’n kind ik troost je, kijk omhoog
Vandaag span ik mijn regenboog
Die is alleen voor jou

(hij) Nee nooit sta ik een seconde stil
(zij) ‘k Wil liever branden neem me mee
(hij) Geen mens kan mij dwingen wanneer ik niet wil
(zij) Wanneer je vanavond gaat slapen in zee
(hij) Geen leven dat ik niet begon
(zij) En vliegen langs jouw hemelbaan
(hij) Je kunt niet houden van de zon
(zij) Ik wil niet meer bij jou vandaan

Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief