Ik wil niet wennen aan mijn winterjas
Het schijnt dat juli hier gister was
Maar nu is het strand verlaten
Het is snijdend koud
Niemand die ziet wat ik bij me houd
En liever voor me houd

Over mijn leven waait een oostenwind
Oktober november zie ik somber in
Hij hielp me vooruit
Maar plotseling
Keerde hij zich tegen mij
Een oostenwind

Nu het zand langzaam aan door mijn vingers glipt
Knijp ik rijkelijk laat pas mijn handen dicht
En zijn mijn zorgen om enkel een kleinigheid
Door de wind meegenomen naar verleden tijd
Vergetelheid

Over mijn leven waait een oostenwind
Oktober november zie ik somber in
Hij hielp me vooruit
Maar plotseling
Keerde hij zich tegen mij
Een oostenwind

Het vlakke land (Vlakke land)
Het zachte zand (Zachte zand)
Van hier naar daar
Onbegaanbaar

Over mijn leven waait een oostenwind
Oktober, november zie ik somber in
Hij hielp me vooruit
Maar plotseling
Keerde hij zich tegen mij
Een oostenwind