Malbroek vertrok ten strijde
Diredom diredom diredijde
Malbroek vertrok ten strijde
Bang riep zijn arme vrouw
"Je laat me in de kou
Slaap ik ooit weer met jou?"

"Ik slaap met jou te Pasen
Diredom diredom diredasen
Ik slaap met jou te Pasen
Ofwel te Hemelvaart"
Sprak Malbroek zeer bezwaard
Toen steeg-ie op zijn paard

Zo trok hij naar zijn leger
Diredom diredom diredeger
Zo trok hij naar zijn leger
En liet zijn vrouw tehuis
Daar zat ze trouw en kuis
Maar met een vlammend kruis

Ze had hem trouw bezworen
Diredom diredom diredoren
Ze had hem trouw gezworen
Dus hield ze dapper stand
Al stond ze vaak in brand
Toch nam ze geen galant

Zo heeft ze achttien weken
Diredom diredom diredeken
Zo heeft ze achttien weken
Zichzelf geminnekoosd
En elke nacht verpoosd
In zoete weduwtroost

Maar toen kwam er een page
Diredom diredom diredage
Maar toen kwam er een page
Gezonden van het front
Die deed haar recht en rond
Een trieste waarheid kond

"Uw man is door de vijand
Diredom diredom diredijand
Uw man is door de vijand
Gegrepen en ontmand"
Mevrouw riep: "Wat een schand
Wie blust er nu mijn brand?"

"Waar is het ding gebleven
Diredom diredom diredeven
Waar is het ding gebleven
Dat men verwijderd heeft
Waarmee een man die leeft
Zijn vrouw voldoening geeft?"

"Ik heb het zien begraven
Diredom diredom diredaven
Ik heb het zien begraven
Met militaire eer
Saluutschot van het geweer
Toen daalde 't kistje neer"

Toen Malbroeks vrouw dit hoorde
Diredom diredom diredoorde
Toen Malbroeks vrouw dit hoorde
Riep zij: "Steek de trompet
Want nu ben ik gered
Er is geen eed of wet
Die mij nog iets belet"
En acht aalmoezeniers
Zeventien kanonniers
Negentig kurassiers
Tweehonderd grenadiers
Vijfhonderdtien koeriers
Tweeduizend fuseliers
Ontving ze in haar bed