DIT IS EEN WEERGAVE VAN DE CONFERENCE OP HET ALBUM LIVE IN WADWAY ZOALS IK ME DIE HERINNER UIT HET MIDDEN VAN DE JAREN 70.  IK POST DIT HIER VOOR WIE HET INTERESSEERT, E & OE. DIT IS N I E T DE TEKST VAN VAN SPEIJK, ENKEL WAT IK ME ERVAN HERINNER. IK BESCHIK NIET OVER DE PLAAT.

INTUSSEN HEB IK DE INLEIDING TOEGEVOEGD, EN ENKELE WOORDEN VERBETERD. MISSCHIEN KOMEN ME ER NOG MEER FLARDEN VOOR DE GEEST. DIE VOEG IK DAN WEL TOE.
Ik heb deze opname wel en heb de eerste helft even getranscribeerd. De rest volgt over enige tijd. Jan.

Manschappen!
in onze cyclus Zeehelden vanavond een kleurrijk figuur.
Eerst graag een paar mededelingen;
Er zijn de vorige keer wat manschappen tweede klas eerste klas gaan zitten. Ik hoop dat dat vanavond niet weer voorkomt. Voorts is het zo dat een aantal manschappen naar aanleiding van een radiouitzending meent inspraak te moeten hebben op míjn toespraak. Dat wil zeggen dat ze willen lachen wanneer zíj het leuk vinden. Ik hoop niet dat ik jullie gevoel voor humor hoef uit te drukken in celstraf.
Graag wil ik ook een ogenblik stil staan bij een collega die des slachtoffer is gevallen van de actiegroep Handgranaat.
Zoals ik reeds zei: vanavond een kleurrijk figuur. En er zijn in de loop van de geschiedenis mensen geweest die niet zoveel in deze figuur zagen. Zij zagen meer in andere figuren maar nu gaat het mij er niet om iets te vertellen over figuurzagen. Nee. Ik wil het met jullie hebben over Van Speijk, oftewel: De zeeslag in de lucht.

Van Speijk kwam uit een typisch schippersgeslacht - omdat daar nu eenmaal de schipperskinderen vandaan komen, en op een gegeven moment ging zijn moeder zwanger van een roerganger. Van Speijk is dan ook geboren in het Ruhrgebied.
Zijn grootvader was een beurtschipper maar een hele slechte want hij liet steeds zijn beurt voorbijgaan.
Al gauw bleek dat de jonge Van Speijk ambities had om naar zee te gaan.
Hij ging per dag drie keer.
En keerde op zekere dag maar twee keer terug.
Hij had aangemonsterd aan de Frankenstein III. Achteraf niet zo'n verstandig besluit 'Maar', zei de montere Van Spijk, 'ik monster maar wat an - ik kom pas kijken.'

Na een aantal jaren zien we Van Speijk terug als aankomend stuurman. Hij is in die tijd ongeveer 10 kilo aangekomen en na een half uurtje neemt ie het stuur over van de stuurman - hij ziet er overstuur van - en na weer een kwartier wordt ie kapitein op het bruggenhoofd.
En nu denken jullie natuurlijk allemaal dat van Speijk er al was. Maar jullie weten helemaal niet waar van Speijk heen moest. Dus ik zou ook maar niet nadenken als ik jullie was. 
Alle wereldzeëen heeft Van Speijk bevaren

De hoge zee, de lage zee
De Straat van Gibraltar, de Laan van Nieuw Oost-Indië
Geen zee ging hem te hoog
Nee, sterker nog, Van Speijk ging op het laatst zelfs de zee te hoog.
 
Wordt er niet meer geg roet als ik voorbijkom?
 
Op zekere dag zat Van Speijk in het nauw
Het Nauw van Calais.
Het was stikdonker. Je kon geen hand voor ogen zien.
Nou hoefde dat ook niet, want Van Speijk wist best hoe een hand eruitzag.
Hij had vaak zowel zijn handen als zijn ogen in zijn zak
om effen te kijken hoe ze eruit zagen.
Afijn, het was stikdonker
Dat kwam ze waren de lichtmatroos vergeten
En opeens meent Van Speijk iets waar te nemen aan de horizon
Hij heeft scherpe ogen, het is een geslepen man
Hij meent iets waar te nemen aan de horizon dat hij niet kan thuisbrengen.
Nou hoefde dat ook niet, want die mensen kwamen net van huis af.
Maar Van Speijk wil het zeker weten
Hij kijkt nog 'ns maar het kon vriezen, het kon vooien
En opeens komt de bootsman met zijn leesbril en dan ziet ie het
Het is Nelson!
Van Speijk, die zoals altijd wat gedronken had, ziet zelfs een dubbele Nelson.
En op dat moment roept Van Speijk: Alle hens aan dek!
Tegelijkertijd roept Nelson: Hands up!
Ja, toen wisten die hens het ook niet meer!
Maar het komt niet tot een hensgemeen.
 
Na een aantal jaren zien we Van Seijk terug als kapitein van het kruitschip 'De Zuipschuit'
En dan denken jullie: Dat is een makkie, dat is kruidje-roer-me-niet
Maar ik heb jullie al eerder gezegd niet na te denken
Daar maken zelfs wíj geen gewoonte van.
Op zekere dag ligt Van Speijk een beetje op en neer te dampen boven Den Helder
Het is daar niet zo gevaarlij, het is er maar een Mars diep.
En opeens ziet hij aan de horizon vreemde rookpluimen die die niet kan thuisbrengen
… Die had ik al gehad
En voordat ie er erg in heeft ligt ie ingesloten.
Geen kant kan ie meer op, niet naar voren, niet opzij, niet naar achteren en niet opzij.
…Die had ik ook al gehad.
Er zijn nog twee mogelijkheden. Naar beneden, [wijst naar boven]
Naar beneden hebben ze slechte ervaringen mee.
Dus spreekt Van Speijk de historische woorden
Daarmee de grondslag leggend voor de luchtvaart in het algemeen en de luchtpiraterij in het bijzonder

De historische woorden, met zich meenemend honderd manschappen

Waaronder mijn grootvader, die hele andere gedachten had over de oorlog

En daarom ook nooit de vaderlandse geschiedenisboekjes heeft gehaald.
Dan spreekt Van Speijk de historische woorden: Dan maar de lucht in!
Zo gezegd,
zo gehoord.
Er was geen weg terug.