Wij krijgen die werkende jongeren hier één dag in de week in het kader van de verplichte leer dag en één dag vind ik dus iets te weinig
In één dag kan je ze niks leren, daar zijn ze gewoon te stom voor
't Zijn niet voor niks werkende jongeren
Als ze slim geweest waren, hadden ze niet hoeven werken
Ik begin ze altijd te vertellen het verhaal van de bevers
Bevers bouwen dammen, beheersen 't water, water is energie
Dat is een oerprincipe
?
Daar snappen die werkende jongeren de ballen van, maar in het begin moet je ze afbluffen
Dan vertel ik ze dus dat die bevers op den duur te beroerd zijn om zelf te werken, dieren in dienst nemen, ratten, en dan zeg ik tegen ze,
"Jullie zijn ratten"
't is altijd even een shockeffect
'r wordt geweldig geëmotioneerd op gereageerd en net op het moment dat ze mij naar de strot willen vliegen, roep ik "Inspraak!"
En dan is het meteen doodstil, want ze hebben niks te zeggen, die werkende jongeren
Daar zijn ze gewoon te stom voor
En dan probeer ik ze dus te politiseren, te motiveren of ik geef gewoon strafcorvee
En daar moet je nog geweldig mee oppassen Vorige week liet ik nog een epilepticus afwassen die een vaatziekte had
Zesentwintig borden later schuimde die nog volop
?
Ik zit op een avond in mijn studeerkamer, de deur zwaait open, d'r komt zo'n werkend stuk luchtverontreiniging de kamer binnen
Ik zeg: "Nou, ga maar eens even mooi in die hoek staan"
Ik ga door met mijn cryptogram en opeens zegt ie : "Vader, ik wil zo graag afkicken"
Nu heb ik daar wel eens iets over gelezen en over gehoord in het journaal, dus ik zeg tegen die jongen: "Afkicken, afkicken, dekselse jongen nog an toe. Scheidt 'r nou toch eens mee uit. Probeer d'r nou toch eens een keer mee op te houden!"
Meteen had ik het gevoel dat we op dezelfde golflengte zaten
't Verhaal kwam d'r hortend en stotend uit
Hij was dan nu aan de heroïne
Hij was net van de Betuwe af want dan flip je in Tiel en ik zeg: "Nou kerel, eh, ik neem ook wel eens een whiskytje, 'k heb ook wel eens een verkeerszuiltje omvergereden, 'k nam ook wel eens een appel die wat te lang op de fruitschaal heeft gelegen" Aan humor is het niet aan mij...
?
Opeens rent ie langs m'n boekenkast, sleurt al m'n standaardwerken eruit, versnippert m'n cryptogram, rent de kamer uit
Nou, de laatste paar jaar is het PRIMA met hem gegaan, ik heb NIETS meer van hem gehoord en nu opeens moet ie overgeplaatst worden uit Dennendal

De tweede fase waar ik deze werkende jeugd mee confronteer is die van het spel, het ludieke element: verzwaarde dobbelstenen, aangepaste spelregels, in elk geval, ik win altijd
En dat is toch weer een shockeffect voor de meute en net op het moment dat ze mij met een looie pijp te lijf willen gaan, roep ik "Inspraak!

Komt er laatst een knaap naar voren die : "Hedama, Had, Andahada, Mwe, Andahada, Andahada Ho Da, Endahadahaai, Hem Ho, Hoedama, Mmwha"
Dit dus even voor onze kameraden achter het ijzeren gordijn
?
Uhm, nu dan de vraag: "Wij eh, men heeft mij hier geplaatst als spreekpijp, eh, die spreekt en ook af en, die alleen spreekt dus, en eh, en ik eh, ik eh, voor eh, voor, voor, voor, voor, internationaal, internationaal! Dus Groningen, Friesland, de Noordoostpolder, en wij komen d'r, wij strijden. Nu dan de vraag. Ik eh, ik sta hier dan voor jong en oud, alleen voor jong dus eh, en voor de fabrieken en bedrijven. En nu wil ik graag een plaatje aanvra... vragen, vragen. Ik raak hier al aardig populair. Maar daar gaat het niet om, meneer de directeur. Zo, die kan ie in z'n zak steken. Als die die tenminste heeft.
Ha, ha, ha, ha. Nu dan de vraag. Eh, als eh, als afgeschild, eh, eh, als af eh, als af, eh, ge, als af, eh, u ontvangt 200 gulden. Eh, als, eh, eh, nu, nu, nu, nu, maar ook later natuurlijk, eh zal ik eh, ik eh, ik eh, ik, ik kan ook schrijven. Ik heb de vragen op een briefje geschreven. Ik kom er toch niet, ik had het op de wc geoefend. En toen kwam het er in één keer achterelkaar uit. Maar, zal ik het maar van het briefje, zal ik het maar van het briefje voorlezen, hè?
?
Ik ben het briefje vergeten! Wacht. Ik, pff, ik ben het briefje vergeten. Hoera. Ik ben het briefje vergeten. Snik. Snik, snik. Muw, muw, muw. Muw. Muuuuw. Muw, muw, muw. Muuuuw. Muuuuw."
Toen heb ik gezegd: "Werkende jongere, ik heb de vraag niet helemaal goed begrepen, maar ik wil er toch graag een antwoord op geven." Toen heb ik iets gezegd, dat heb ik later nog eens herhaald bij de Rotary. Eh, de tijd dat je van je idealen kon rondkomen is lang voorbij. Ik heb nog een tijd in die ontwikkelingshulp gezeten. Ik heb nog een stuwdam gebouwd met een paar van die bruine ratten. Maar die zijn werkelijk ook nog te stom om voor de duvel te de... Nou, dat is het enige dat ze nog een beetje kunnen daar. Maar nu zit ik ook weer in die, in die milieutoestanden, eh, milieu eh, milieu eh, kwesties. Wij zetten Airwick potten in bejaardentehuizen op huurbasis in de weekends. Als al dat heimwee onder die oksels vandaan komt. Nou, ik zal de laatste zijn die me daar zelf over op de borst slaat.
?
Ik ben licht astmatisch, maar daarna gaan we jagen. Ik heb een tweede woning. Ik vind het heerlijk om buiten te zijn, vooral als het stormt en die vlokken stront waaien zo rond je oren. Zalig. Ik heb ook een tweede wagentje. Hoe kom je anders in godsnaam bij die tweede woning? Tweede vrouw, in 68 gescheiden van de eerste. Ikzelf zat toen in een geweldige identiteitscrises zodat zij de kost moest verdienen en op het moment dat ik mezelf terugvond was ik haar kwijt. Ze kreeg een verhouding met iemand van de rode jeugd die afgaf... op mij en eh... We hebben vanaf het begin af aan kut en lul tegen onze kinderen gezegd en daar hebben we toen vooral bij het uitelkaar gaan bijzonder veel plezier van gehad. We waren begonnen met kruitpakjes met kutjes en lulletjes, behang zat vol kut en lullen, speciaal behangen door zo'n lul de behanger. Mensen die bij ons over de vloer kwamen kregen een bordje op kut of lul, al naar gelang hun geslachtsdeel natuurlijk. Wij kregen in die tijd nogal wat transsexuelen en nichten over de vloer en die kregen dan een bordje om kut streepje lul sterretje doorhalen wat niet verlangd wordt.?
De derde fase waar ik ze mee confronteer, die werkende jeugd, is die van de harde werkelijkheid. Lopende band, zij d'r achter, dat wil zeggen, de rollen zijn omgedraaid. De band staat stil en zij lopen zich in de vernieling.