De bank kijkt uit over het grasveld
En opa strompelt er naar toe
Buiten adem ploft ie op de zitting
Hij heeft nog niets gedaan en is al moe
Hij kwam vertellen dat ie stuurman op het schip was
En alle kinderen mochten gratis mee
Dan voelde hij het roer weer in zijn handen
Op die bank die brug was en het gras zee

De bal blijft achter het grasveld
Alle kinderen rennen naar hem toe
'Opa, vertel nog eens van vroeger'
'Nee, ga maar spelen, opa is een beetje moe'
De kinderen gaan niet, ze blijven rustig wachten
Dat zegt ie altijd voor een fijn verhaal
In een kring zitten ze rond zijn voeten
Hij kijkt naar de gezichten, herkent ze allemaal

Maar ditmaal schiet hem niets te binnen
Hij is vergeten hoe het was
Als ie zich eindelijk weer iets herinnert
Spelen de kinderen allang weer op het gras

Opa kijkt uit over het grasveld
Nu begrijpt ie wat de bootsman heeft bedoeld
Toen ie zei: 'Een stuurman moet het schip verlaten
Als hij geen roer meer in zijn handen voelt.'

Toen ie zei: 'Een stuurman moet het schip verlaten
Als hij geen roer meer in zijn handen voelt.'