’s avond zie ik steeds hetzelfde wonder
huizen worden rood, de zon gaat onder
lantaarnpalen staan te dromen in de straat
ramen worden licht daar achter verborgen
mensen groot en klein, met al hun zorgen
vogels in de bomen zijn stil, het word al laat
in een klein portiek staat een jongen met rozen
een meisje komt er aan, zij begint te blozen
de avond doet de rest, een schaduw word nu één
de huis aan huiskrant vol reclame 
word gebruikt voor tochtige ramen
een bedelaar loopt op straat
hij is alleen

zo tussen avondrood en dageraad
is het voor een wonder nooit te laat
kijk vanavond even om je heen
en beziet wat je gehoord hebt in dit lied

even nog dan gaat de hemel weer kleuren
’t leven begint achter ramen en deuren
fietsen worden netjes uit de schuur gezet
dromerig zoekt een vader naar zijn sokken
Jan zit al uren voor examen te blokken
Iedereen die is zo zoetjesaan uit bed
Sterren die verbleken,de zon gaat schijnen
De stad geeft de huizen weer scherpe lijnen
Hoger dan de vogels is het prachtig blauw
De bedelaar is weg, het portiek is verlaten
’t leven is weer terug in alle straten
‘t is een wonder waar ik altijd weer van hou

zo tussen avondrood en dageraad
is het voor een wonder nooit te laat
kijk vanavond even om je heen
en beziet wat je gehoord hebt in dit lied

zo tussen avondrood en dageraad
is het voor een wonder nooit te laat
kijk vanavond even om je heen
en beziet wat je gehoord hebt in dit lied
wat je gehoord hebt in dit lied


(c) Mieke