Micha Marah
Micha Marah - Rozen Martha lyrics
Your rating:
Zeg hoor je ooit nog wel iets van Martha Martha van de rozen op het plein Ze stond er zomer winter alle jaren En niemand weet waar ze nu zou kunnen zijn Ze had een onbestemde leeftijd Misschien vijftig zestig jaar En verkocht daar zelfs bij avondlicht haar rozen Op een tafel met een luifel Bij een muur op het trottoir Stonden rozen en wel honderd witte dozen En voor wat kleingeld kreeg de koper dan een roos Die dan verpakt werd in zo'n kleine dikke doos En voor wat kleingeld kreeg de koper dan een roos Die dan verpakt werd in zo'n kleine dikke doos Zeg hoor je ooit nog wel iets van Martha Martha van de rozen op het plein Ze stond er zomer winter alle jaren En niemand weet waar ze nu zou kunnen zijn Op een dag is zij verdwenen En haar tafel die bleef leeg En pas toe begon haar klanten vreemd te gissen Met een man mee ziek of erger Niemand die een antwoord kreeg Het was zeker rozen Martha moest men missen En in de goot van het trottoir lag nog een doos Daarin de laatste en verwelkte rode roos En in de goot van het trottoir lag nog een doos Daarin de laatste en verwelkte rode roos Zeg hoor je ooit nog wel iets van Martha Martha van de rozen op het plein Ze stond er zomer winter alle jaren En niemand weet waar ze nu zou kunnen zijn Zeg hoor je ooit nog wel iets van Martha Martha van de rozen op het plein Ze stond er zomer winter alle jaren En niemand weet waar ze nu zou kunnen zijn