De sneeuw hangt in de takken 
Vastgeplakt aan zwarte stammen 
Ik prop de sneeuw in mijn mond 
Sneeuw, zo wit en schoon 
Grote zwarte kraaien vreten 
Het weggegooide brood 
En wij waden als vogels 
Door de knarsende sneeuw 

Jouw hand voelt aan als sneeuw 
Als sneeuw heel koel, heel los, heel licht als sneeuw 

Het bloed ruist luid in mijn oren 
En het zweet bevriest op mijn voorhoofd 
Twee dunne witte slierten 
Stoot ik uit mijn neusgaten