Nu alle vragen al gesteld zijn
alle antwoorden bekend
niemand meer twijfelt aan de waarheid:
dat alles eindig is en sterven gaat

Nu alle helden dan geveld zijn
of aan het grof geweld gewend
het leven terugglijdt in de chaos
zodat het eindigt als het begon

Nu wil ik vluchten
verdwijnen en vergeten
vergrijp me aan elke stommiteit
Ik vlucht in vormen
verstrooi me uit verveling
Ik zoek genoegens
die oud en kort zijn
als de tijd
Ik wil geloven in alles
wat niet waar is
wil me verliezen in banaliteit
Alles zou beter zijn dan dit:
dan deze hel waarin ik zit
dan dit geweeg en dit gewik
dan jij en ik

Als alle vragen dan gesteld zijn
en alle antwoorden bekend
heb ik juist niets meer te verliezen
dus waarop wacht ik nog
laat los en ga
Ik wil gaan op wassen vleugels
Ik kijk omhoog wanneer ik val
Nu liggen alle wegen open
Nu er geen terugweg is
geen voor, geen na

Nu alle bruggen toch verbrand zijn
en het gezond verstand verstomd
waag ik m'n nek
en zal ik zorgen
dat ik niet zo eindig
als ik begon