Er was eens een vlinder
Zonder huis, zonder gezin
Hij wilde wel een keertje trouwen
Maar een vlinder was 'm veel te min
Hij wilde een bloem
Om mee te wonen, om mee te leven
En om de honing die ze hem zou geven
Hij zocht de lieve lange dag
Maar geen bloem
Waarin-ie wat zag

Hij vond de boterbloem een beetje vet
En het vergeetmenietje te petieterig
Het leeuwebekje zou 'm bijten
En de korenbloem was 'm te sprieterig
Een orchidee zou misschien wel gaan
Maar waar haalde hij een orchidee vandaan
Een witte anjer vond-ie ordinair
Al dragen prinsen die op hun revers

De vlinder vloog verder
Op zoek naar de volmaakte bruid
Want hij dacht nog dat die echt bestonden
Daarom kwam hij niet tot een besluit
Zo bleef hij, je begrijpt het wel
Een teleurgestelde vrijgezel

Er was eens een vlinder
Zonder huis, zonder gezin
Hij wilde wel een keertje trouwen
Maar hij was niet overal voor in
Hij wilde een bloem
Om mee te praten, om mee te spelen
Die lief en leed met hem zou willen delen
Hij zocht al langer dan een week
Maar geen bloem
Die 'm wat leek

Het kruidje-roer-me-niet was hem te preuts
En de distel vond hij ronduit hinderlijk
De zonnebloem was 'm te bazig
En de babyroos was 'm te kinderlijk
Een gladiool vond hij veel te stijf
Met haar vormeloze gladiolelijf
En het viooltje vond hij weer te sjiek
En daarbij hield hij niet zo van muziek

De vlinder vloog verder
Op zoek naar de volmaakte bruid
Want hij dacht nog dat die echt bestonden
Daarom kwam hij niet tot een besluit
Zo bleef hij, je begrijpt het wel
Een teleurgestelde vrijgezel

Er was eens een vlinder
Zonder huis, zonder gezin
Hij wilde wel een keertje trouwen
Daarom was-ie dag en nacht in touw
Hij wilde een bloem
Om mee te lachen, om mee te vrijen
En om het fijn te hebben met z'n beien
De maanden regen zich aaneen
Maar helaas - hij vond er geen

De dovenetel kon geen woord verstaan
De wilde wingerd was hem te bewegelijk
De sleutelbloem was te gesloten
En de monnikskap was hem te degelijk
Zo vloog hij vele maanden in het rond
Omdat hij niemand ook maar leuk of aardig vond
En toen de zomer uit het land verdween
Kijk hij opeens verwonderd om zich heen

De vlinder wou verder
Maar daarvoor miste hij de kracht
Want de bloemen in het veld verwelkten
Onze vlinder had te lang gewacht
Zo stierf hij... je begrijpt het wel
Als een teleurgestelde vrijgezel