Ik kan vergeven, maar niet vergeten
Want in mijn hart, voel ik nog steeds verdriet
Het was de mooiste tijd uit heel m’n leven
Ik kan vergeven, maar vergeten kan ik niet

’s avonds in ’t duidster kijk ik dikwijls naar de maan 
dan zie ik ons samen, op het bankje in de laan
ook al si die tijd voorbij, en bleef je mij niet trouw
in gedachten zeg ik dan tot jou

Ik kan vergeven, maar niet vergeten
Want in mijn hart, voel ik nog steeds verdriet
Het was de mooiste tijd uit heel m’n leven
Ik kan vergeven, maar vergeten kan ik niet

als ik naar de hemel tuur, komt alles voor m’n geest
dan zie ik jou voor me, of je nooit ben weggeweest
maar als ik terugkeer, in de trieste werkelijkheid
zegt m’n stem, al ben jou ook kwijt

het was de mooiste tijd uit heel mijn leven
ik kan vergeven, maar vergeten kan ik niet