De mormeltjes met ongewassen gat
Verwaarloosd grut dat in de grote stad
Als onkruid woekert daarin rijpt het zaad
Van ’t oproer dat straks door de straten slaat

Het mormeldom tiert in de steenwoestijn
De gore lucht verkankert lijf en brein
Als grauwe schimmel groeit het in de goot
Wie maalt ooit of ze levend zijn of dood? 

Het mormeltje vindt ergens wel een bed
Of het erin kruipt wordt niet op gelet
Alleen en ongestoord rijpt de rebel
Totdat hij de leeftijd heeft voor bullenpees en cel

   De mormeltjes met ongewassen gat
Verwaarloosd grut dat in de grote stad
Als onkruid woekert daarin rijpt het zaad
Van ’t oproer dat straks door de straten slaat

Maar mormeltjes die voor hun tijd creperen
Gaan per express naar onze Lieve Here
Gods troetelbeestjes en dat zijn ze heel
Misschien omdat ze rebelleren
Weet je veel?