Buk buk buk nog een keer
    Geluk is toch al zo teer
    Buk buk buk nog een keer
    Mijn liefde vraagt niet om meer

Door de beslagen ruit van lijn 2 keek ik naar buiten
Daar zag ik jou. Verlegen stond je voor een etalage
Ik keek naar je leren jasje en je versleten broek
Je liet iets vallen... en je bukte... Oooooooh

   Buk buk buk nog een keer
    Geluk is toch al zo teer
    Buk buk buk nog een keer
    Mijn liefde vraagt niet om meer

Ik struikelde uit de tram en liep je achterna
Spontaan noemde ik je Billy
Ik hoopte zo dat je weer zou bukken
Wanhopig gooide ik een cent voor je voeten
Het gerinkel klonk als een zonsopgang door de straat

   Buk buk buk nog een keer
    Geluk is toch al zo teer
    Buk buk buk nog een keer
    Mijn liefde vraagt niet om meer

Je liep door. Waarom liep je door
Ik moest je volgen en hoopte zo op een wonder
In een opwelling gooide ik een gulden voor je voeten
Maar jij versnelde je pas, mijn gulden liet je liggen
En het gonsde in mijn hoofd

   Buk buk buk nog een keer
    Geluk is toch al zo teer
    Buk buk buk nog een keer
    Mijn liefde vraagt niet om meer

Ik gooide een briefje van 100. Het was mijn laatste geld
Het dwarrelde in de wind voor je uit. Wat zou je doen? Mijn adem stokte
Zag je het briefje niet vallen of wilde je niet bukken
Je trapte er op en liep door
Je verdween in het niets. O Billy, Billy, Billy. Oooooh

   Buk buk buk nog een keer
    Geluk is toch al zo teer
    Buk buk buk nog een keer
    Mijn liefde vraagt niet om meer