Ik ben een mens van vlees en bloed
Een druppel in de oceaan
Onherkenbaar in de golven
Een korrel zand in de woestijn
Zo slokt de menigte mij op
En raak ik telkens weer bedolven 

Maar gedragen door het witte licht 
Stijg ik uit boven mijzelf 
Ken ik even geen gewicht 
Meer dan een schaduw in het witte licht 
Met open ogen in de zon 
Ontdek ik mijn gezicht 

Ik word geboren in de bergen 
Draag het water naar de zee 
Maar waarom ben ik vergeten 
Ik zet mijn stappen in het zand 
Maar word geruisloos weggespoeld 
En vul mijn plek weer in de leegte 

Maar gedragen door het witte licht 
Kom ik los van wie mij maakte 
Knijpt de tijd zijn ogen dicht 
Meer dan een schaduw in het witte licht 
Met open ogen in de zon 
Ontdek ik mijn gezicht 

Ik voel dat deze kaars 
Niet voor altijd zal blijven branden 
Dus ik verdrink me in de schijn 
Die dit licht voor even werpt 
Nog heel even en de waarheid 
Slaat de leugen weer keihard uit mijn handen 
Mijn ogen branden als de hel 
Maar ik ben liever blind 
Dan dat ik hier nu sterf 

Dio disse: "Sia la luce!" E la luce fu. 

Gedragen door het witte licht 
Kom ik los van wie mij maakte 
Knijpt de tijd zijn ogen dicht 
Meer dan een schaduw in het witte licht 
Met open ogen in de zon 

Gedragen door het witte licht 
Stijg ik uit boven mijzelf 
Ken ik even geen gewicht 
Meer dan een schaduw in het witte licht 
Met open ogen in de zon 
Verlies ik mijn gezicht 

Ik ben een mens van vlees en bloed 
Een druppel in de oceaan 
Ik ga ten onder in de golven…