Op een zondagavond heb ik haar ontmoet
Het was een mooie zomer
Ik weet het nog heel goed
Het meisje van mijn dromen keek me lachend aan
En mijn hart ging sneller slaan
Zigeunermuziek klonk door de zaal
En na die eerste kus met haar spontaan
Wist ik dat er nooit een ander zou bestaan

Ik danste elke avond in de maneschijn
En ik dacht zo zal het altijd zijn
Zelfs toen die zigeuner in haar handen keek
En de toekomst anders bleek
Hij sprak over lijden en verdriet
Maar we lachten en geloofden hem niet
En we dansten verder op ons liefdeslied

Maar ze is verdwenen
Na een korte tijd
Die zigeuner had helaas gelijk
Ik zou hem willen vragen
Waar mijn meisje is
Die ik nu nog altijd mis
Ik wacht hier elke avond keer op keer
Maar hier spelen geen zigeuners meer
's Avonds in mijn dromen klinkt dit liedje weer