Ik weet niet wat ik zou schrijven als dit het laatste was
Maar het zou lief zijn over leven gaan, over de schaterlach
Over opgaan in een fantasie met in jouw achterhoofd
Dat je je nooit verliezen zou
Over het allergrootste

Over even nooit meer loslaten
Erachter komen dat verdriet veel harder binnenkomt
Als iemand altijd lacht
Op een regendag, je jas niet aan
Je longen uit je lijf
Over veel te hard van stapel lopen
Niet meer uit je hoofd te krijgen
Of toch nog net iets langer blijven

Ik denk dat ik zou schrijven over hoe mooi elke dag
Over liefde, terwijl of juist omdat ik het niet snap
Over hoe de wereld zich verzameld in jouw blik
En als ik zoiets schrijven zou
Als ik dat zou durven schrijven
Schreef ik het voor jou

Als eerste toch het water in
Aankijken, te lang
Dansen, terwijl of juist omdat ik het niet kan
Over denken, opgaan, over lopen, over geven aan
De nacht die ineens ochtend was
Omdat we niet meer zijn gaan slapen
Of een hagelbui in maart 

Ik denk dat ik zou schrijven over hoe mooi elke dag
Over liefde, terwijl of juist omdat ik het niet snap
Over hoe de wereld zich verzameld in jouw blik
Als ik zoiets schrijven zou
Als ik dat zou durven schrijven
Schreef ik het voor jou

Proberen niet te lachen
Weerzien, Wilmink, fluitenkruid 
De vragen van een kind van vier
De weg van school naar huis
De lente neemt de bloesems mee
Het bos en nooit meer bang
Dat eerste woord op leeg papier van een nog niet bedacht verhaal
Hoeveel der nog te huilen valt

Ik denk dat ik zou schrijven over hoe mooi elke dag
Over liefde, terwijl of juist omdat ik het niet snap
Over hoe de wereld zich verzameld in jouw blik
Als ik zoiets schrijven zou
Als ik dat zou durven schrijven
Schreef ik het voor jou
Schreef ik het voor jou
Schreef ik het voor jou