Hij sluipt de voordeur uit
'T Doosje op z'n rug
Dat hij die avond nog onder z'n bed had verstopt
Vlak voor die slapen ging
Heeft 'ie alles uit zijn hoofd gehaald
En heel voorzichtig weer ingepakt in blauw karton
Met extra veel plakband erop

Hij tilt 't tuinhek op
Zodat 't niet zo kraakt
En schuift dan langzaam z'n tas en dan zichzelf op de straat
Hij fietst de bossen door
Tot aan de open plek
En naast 't fietsenwrak, dat 'ie daar eerder al vond
Graaft 'ie een kuil in de grond

Alles houdt 'ie vast
Wat 'ie tot nu toe al weet
Stevig ingepakt
Zodat 'ie nooit meer vergeet

Hij schept 't zand weer terug
Tot het laatste blauw verdwenen is
En als 'ie groter is, dan zoekt hij 'ie 't ooit nog 'ns terug
Rode mieren in je sok
Moeten slapen als 't zomer is
Hoe lang heimwee duurt en zondags in 't Woerdens verlaat
En hoe oma steeds minder praat

Alles houdt 'ie vast
Wat 'ie tot nu toe al weet
Stevig ingepakt
Zodat 'ie nooit meer vergeet
Alles houdt 'ie vast
Wat 'ie tot nu toe al weet
Stevig ingepakt
Zodat 'ie nooit meer vergeet